Hubert von Goisern

as found on the WWW

 

Heast es net

Heast as net
wia die Zeit vergeht
Huidiei jodleiri Huidiridi

Gestern no'
ham d'Leut ganz anders g'redt
Huidiei jodleiridldüeiouri

Die Jungen san alt wordn
und die Altn san g'storbn
Duliei, Jodleiridldudieiouri

Und gestern is' heit word'n
und heit is' båld morg'n
Huidiei jodleiri huidiridi

Heast as net
Heast as net
Huideridiri
Hollareiridiridldoueio hållouri

Heast as net, wia die Zeit vergeht
Heast as net, wia die Zeit vergeht ...

 

Mark Knopfler

as found on the WWW

 

Postcards From Paraguay

 

One thing was leading to the next
I bit off more than I could chew
I had the power to sign the cheques
It wasn’t difficult to do
I couldn’t stay and face the music
So many reasons why
I won’t be sending postcards
From Paraguay

I robbed a bank full of dinero
A great big mountain of dough
So it was goodbye companero
And cheerio
I couldn’t stay and face the music
So many reasons why
I won’t be sending postcards
From Paraguay

I never meant to be a cheater
But there was blood on the wall
I had to steal from Peter
To pay what I owed to Paul
I couldn’t stay and face the music
So many reasons why
I won’t be sending postcards
From Paraguay

 

La Legion Español

as found on the WWW

 

El Novio de la Muerte

 

Nadie en el Tercio sabía
quien era aquel legionario
tan audaz y temerario
que a la Legión se alistó.

Nadie sabía su historia,
más la Legión suponía
que un gran dolor le mordía
como un lobo, el corazón.

Más si alguno quien era le preguntaba
con dolor y rudeza le contestaba:

Soy un hombre a quien la suerte
hirió con zarpa de fiera;
soy un novio de la muerte
que va a unirse en lazo fuerte
con tal leal compañera.

Cuando más rudo era el fuego
y la pelea más fiera
defendiendo su Bandera
el legionario avanzó.

Y sin temer al empuje
del enemigo exaltado,
supo morir como un bravo
y la enseña rescató.

Y al regar con su sangre la tierra ardiente,
murmuró el legionario con voz doliente:

Soy un hombre a quien la suerte
hirió con zarpa de fiera;
soy un novio de la muerte
que va a unirse en lazo fuerte
con tal leal compañera.

Cuando, al fin le recogieron,
entre su pecho encontraron
una carta y un retrato
de una divina mujer.

Y aquella carta decía:
"...si algún día Dios te llama
para mi un puesto reclama
que a buscarte pronto iré".

Y en el último beso que le enviaba
su postrer despedida le consagraba.

Por ir a tu lado a verte
mi más leal compañera,
me hice novio de la muerte,
la estreché con lazo fuerte
y su amor fue mi ¡Bandera!
 

Calexico

as found on the Web

 

Ballad of Cable Hogue